Taxi Nivelles

In Pitalito hetzelfde verhaal als in Neiva : busje uit, en transport zoeken naar San Agustin. De mensen in de busterminal zijn alweer heel behulpzaam en zeggen ons aan welk loket we moeten zijn (taxi vert waterloo). Daar aangekomen deelt de dame-van-dienst ons mee dat er zo dadelijk een pick-up vertrekt naar San Agustin, en dat deze rit ons 7.

Dit domein ligt in de bergen, heeft een schitterend uitzicht op de vallei en de rivier, en het bungalowtje is ook zeer gezellig gebouwd en tevens zeer netjes. We zijn deze avond ook hier gaan eten. Het Franse koppel dat we in Villavieja ontmoetten had hier ook gelogeerd, en de man vertelde mij dat het eten zeer goed was.

In deze streek worden vele koeien gekweekt, de weiden staan er vol van en we waren menige vrachtwagen met levende koebeesten gepasseerd deze namiddag, en deze hadden mij op gedachten gebracht, en bij deze heb ik deze avond een stukje rundsvlees verorberd, Bettina hield het op kieken tussen een hamburgerbroodje-met-vanalles-er-bij. taxi bestellen antwerpen.

De Piña Colada was 16. 000 peso duur , de Coco loco, 13. 000 peso, te vermeerderen met 8% taks. En of het gesmaakt heeft. Tot hier toe blijkt Colombia een vrij goedkoop land te zijn, zowel voor eten als drinken, als voor reizen, dat valt dus goed mee. Misschien kunnen we toch nog eens weg dit jaar… Enfin, we zijn hier goed gelogeerd, onze reisdag is zeer vlot verlopen, we hebben één en ander gezien, met de woestijn deze morgen en onderweg mooie landschappen met bergen, meren en veel groen, we hebben lekker gegeten en ne goeien aperitief gehad, dus onze dag was voor ons een meer dan geslaagde vakantiedag.

Je leest het wel, als je er goesting in hebt, morgen, of later, of niet, mij een zorg… Buonas noches desde San Agustin Vandaag een keer geen reisdag…Bettina had bij aankomst gisteren gezien dat het hotel een daguitstap aanbiedt per jeep naar allerhande toeristische bezienswaardigheden in en om San Agustin (taxi 6).

We gaan dus op wandel, eerst naar de archeologische site, waar San Agustin om bekend staat, daarna zien we’t wel… Goed op tijd wakker, de vogeltjes fluiten aardige deuntjes, de schaapjes blaten, een leuke manier om wakker te worden, en als het gordijn open is hebben we weer dat prachtige uitzicht op de vallei van de Rio Magdalena…A room with a view, wees maar zeker… We begeven ons naar het ontbijt, maar het begint te regenen, da’s minder.

Taxi Budapest Airport

Lekkere Colombiaanse koffie en Lolo-sap…Weer iets nieuws, blijkbaar een plaatselijke vrucht, nooit van gehoord, die een niet zo appetijtelijk groen sap oplevert, maar dat wel een goeie smaak heeft, zuurzoet, maar fris…We reizen om te leren, hé. Daarna maken we ons klaar en maken aanstalten om te vertrekken en ik doe nog een praatje met een gemengd Costa-Ricaans-Colombiaans koppel die gaan paardrijden, en die mij meedelen dat het archeologisch park op dinsdag gesloten is wanneer ik hen vertel dat dat ons plan is voor vandaag… Elders in de wereld sluiten musea en toestanden op maandag, hier op dinsdag. Luchthavenvervoer Merksem.

De wandeling begint met een fikse klim van 700 meter tot de hoofdweg. Intussen regent het lichtjes. Eens op de hoofdweg gekomen gaat het flink bergaf met ons, en zo komen we al gauw in San Agustin. We stappen een reisbureautje binnen dat aankondigt dat ze bustickets voor Popayán, onze volgende bestemming, boeken.

000 peso voor de 2 om 4 en een half uur te shaken op een Colombiaanse bus…Viva la vida, Coldplay wist het al. Daarna gingen we verder doorheen het gezellige San Agustin - taxi tournai. Plaatselijke kleurrijke markt bezocht, kerkjes, Simon Bolivarplein en daarna gingen we de toeristische dienst binnen om eens te kijken wat er nog te beleven was.

Dat lijkt ons wel wat…Hij belt een jeepchauffeur en wij gaan akkoord met de redelijke prijs en we spreken af om 13 uur. Eerst gaan we nog iets kleins eten in een gezellig barretje/eethuis op het Bolivarplein en ik probeer er het lokale Aguila-bier uit…Goed fris geschonken, in een glas… Bingo, da smaakt, weer een probleem minder…Of meer? We gaan terug naar de toeristische dienst, die evenwel intussen gesloten is, maar iets voor enen komt er een rode jeep aangereden en die stopt vlak bij.

Wij dus weg, hij heet Rafael, is 75 jaar oud, zijn Mitsubishi Pajero dateert van 1996, maar beiden doen het nog goed. We maken een mooie rondrit doorheen de prachtige landschappen rond San Agustin, over veldwegen waar je als normale chauffeur met een gewone wagen niet doorheen komt, tot bij een aantal sites. taxi numéro de téléphone.

Daarna naar de Estrecho de la Rio Magdalena, waar deze rivier slechts 2,20 meter breed is. De Rio Magdalena ontspringt 80 kilometer verder dan San Agustin maar wordt verderop breder en breder en wordt door de Colombianen als de levensader voor hun land beschouwd. De natuur aan de “Estrecho” is prachtig, het is er lekker koel door het frisse water, en er zitten een pak knalgele vlinders bij elkaar.

Taxi

Niet zo speciaal, iets gedronken dan maar, en weer weg met Rafaels jeep. El Tablón en El Chaquira stonden nog op het menu. In El Tablón weer 5 mooie beelden, en daarna in El Chaquira nog eens een 3-tal beelden, waarvan 2 heel leuk. De rit tot El Chaquira was knettergek, die Pajero en zijn chauffeur deden het uitstekend, en dat was nodig… De wandeling naar El Chaquira was evenwel zeer pittig.

De zon was intussen doorheen de wolken gebroken, en puffen deden we. In de verte hoorden we een onweer naderen en het kwam razendsnel korter bij - taxi rijkevorsel. De rit zat er evenwel op, het was een mooie uitstap, veel gezien en goeie informatie gekregen van Rafael. Op het einde ook nog een Lolo-plantage gezien, de vrucht ziet er uit als een grote mandarijn.

Een douche zal zeer zeker deugd doen, we plakken immers…Aan de balie staat een jong Vlaams koppel in te checken en ik assisteer even want hun Spaans is pover. Leuke mensen, op pad met hun pagadder Victor van twee en een half jaar oud, voor twee en een halve week per huurauto doorheen Colombia aan het rijden. taxi paris gare du nord.

Tof, ze rijden dezelfde route als wij ongeveer en logeren morgen in Popayán blijkbaar in hetzelfde hotel als wij (tarif taxi aeroport bruxelles). We ronden de gezellige babbel af, ik bestel mij een frisse Aguila, Bettina houdt het bij ne coca, en we gaan douchen. De temperatuur van het water is moeilijk te regelen, ondervindt Bettina, maar ik ervaar minder probleem met de temperatuur van de Aguila op ons terras.

Het duurde allemaal zijn tijd, maar, zoals gezegd, geduld is een schone deugd, ook al hebben we lang moeten wachten, alles heeft uitstekend gesmaakt. Het was een leuke dag, veel gezien, leuke dingen gedaan, goed gegeten en gedronken, maar ’t was vermoeiend, maar we zijn voldaan. Morgen shaken we 140 kilometer naar Popayán, la Ciudad Blanca, de witte stad (taxi leuven).

Hasta la vista… Inderdaad, nog eens een reisdag… Deze morgen waren we weer goed op tijd wakker. Deze nacht heeft het stevig gegoten, tegen deze morgen was het verminderd tot gewoon regenen. Nog een laatste heerlijk ontbijt naar binnen gewerkt in het Masaya hostel, en dan onze “poef” van de afgelopen 2 dagen gaan betalen.

Brussel Airport Taxi

Het viel mee, we kunnen nog wat blijven, en mijn werkgever kent de situatie en heeft dan ook mijn pree al “gestort”. Bij het afrekenen gevraagd om een taxi te bestellen, want 3 kilometer zeulen met onze bagage, daar passen we voor. In ons bungalowken de bagage klaargemaakt en dan terug naar de balie.

De madam van dienst zegde dat 10 uur 15 goed genoeg was, dus nog even tijd om een drankje en een koekje voor onder de baan te kopen. De bus komt van Pitalito, maar passeert op 5 kilometer van San Agustin, en een taxi zou ons tot aan dat kruispunt brengen.

Grappig, dezelfde die ons tot hier bracht. Het moest ineens rap gaan, straks missen we de bus nog… De taxista steekt een tandje bij en al snel staan we aan het kruispunt aan kilometro 5. De bus is er nog niet, maar minder dan 5 minuten later komt hij er al aangereden. taxi gare du nord paris.

Bagage ingeladen en wijlen weg, 126 kilometer naar Popayán, voorziene reistijd 4 en een half uur. Om 11 uur bollen we. distribution de taxi 3. Het eerste stuk is geasfalteerd, nog een stop om volk op te laden en daarna een lunch- en plasbreak. We vervolgen onze, eerst nog een stuk asfalt, en dan was het geld op en gaat de weg over in een aardeweg, bedekt met steenslag… Het shaken kan beginnen.

Het landschap is mooi, maar het regent en er hangen “lage” wolken. Dat “lage” is relatief want op sommige momenten rijden we op ongeveer 3000 meter hoogte. Plots was er weer geld voor beton en gaat het weer wat sneller, maar verderop zijn er veeeele kilometers verharde aardeweg, dus schodderen dat het een lieve lust is.